نقش کنترل کننده های چینه شناسی، سنگ شناسی و ساختاری درجایگیری کانسار سرب نخلک (شمال شرق اصفهان)

کانسار نخلک بصورت چینه کران و غیر همزاد درون واحد کربناته کرتاسه بالایی قرار گرفته است. سد شیلی سازند عشین، در مجاورت محدوده کانی سازی، سیالات کانه دار را تا ته نشست ماده معدنی درون کربنات ها نگهدرای نموده است. سنگ میزبان دارای خصوصیات مناسبی همچون حضور رخساره ریفی، انتقال از حالت آهک به دولستون و حضور دلومیت های گرمابی بوده که باعث افزایش تخلخل و نفوذپذیری شده است. شکستگی ها و گسل های نرمال دربردارنده کانی سازی، بصورت رگه های با شیب زیاد(65-90) و آزیموت 85±5حضور دارند. گسل قلعه بزرگ، پهنه جابه جایی اصلی کانسار بوده که رگه ها با زاویه 45±5 درجه نسبت به آن قرار گرفته اند. با توجه به قراگیری کانی سازی در کمر بالای این گسل و نیز بالا بودن شدت کانی سازی درون و اطراف این گسل، می توان گسل قلعه بزرگ را به عنوان عامل اصلی ایجاد فضای خالی ساختاری و نیز معبر اصلی ورود سیالات کانه دار به درون سنگ های کرتاسه بالایی در نظر گرفت.